Op de valreep nog even naar de Posbank

Weer een heerlijk weekend achter de rug. Gisterenochtend werd ik opgehaald door José en zijn we naar Rheden gereden om daar op de valreep nog de hei in bloei te zien op de mooie Posbank.
Er was niet heel goed weer voorspeld maar dat mocht de pret niet drukken...Als het maar het grootste gedeelte van de dag droog bleef.
Na een thee/koffie en een stuk appeltaart begonnen we aan onze tocht. Dit is één van de mooiste stukjes van Nederland. Zeker deze tijd van het jaar!

Doordat er ook al aardig wat regen is gevallen zijn er al veel paddenstoelen te zien. Zo ook deze grote oude Reuzenzwam.

Reuzenzwam

Hij was echt enorm groot. Wat maakt onze natuur toch mooie kunstwerken! Daar moeten we echt zuinig op zijn.

Op veel plekken is te zien dat de herfst in aantocht is. Zeker in het bos. De kleuren zijn langzaam aan het veranderen. We zijn benieuwd of de hei nog paars is of dat we net te laat zijn.

Goudgele bundelzwam

We hebben geluk. De hei is nog hartstikke mooi. Al wel over haar hoogtepunt heen natuurlijk maar nog steeds prachtig paars en roze!

Soms is de lucht dreigend maar dat is juist mooi voor de foto. Uiteindelijk bleef het de hele wandeling droog.

Heuveltje op, heuveltje af. En iedere keer is het uitzicht anders.

Het ene moment zonnig en het andere moment wat somber zorgde voor veel afwisseling.

Even een interessant weetje:
Dit landschap is ongeveer 150.000 jaar geleden ontstaan. In de voorlaatste ijstijd was een groot deel van Nederland bedekt door enorme gletsjers. Deze ijsmassa, soms wel 200 meter hoog, verplaatste zich langzaam en stuwde keien en grond op. Eén van de uitlopers van het ijs drong via het IJsseldal door tot Nijmegen en vormde zo de stuwwallen aan de zuidoostkant van de Veluwe.
In de daaropvolgende ijstijd, toen het klimaat warmer was, stroomde het smeltwater over de nog bevroren ondergrond. Het water sleep diepe dalen in de stuwwallen. Deze erosiegeulen zijn nog steeds goed te zien.

Na de mooie wandeling en een heerlijke lunch zijn we naar Wageningen gereden naar het gloednieuwe Fletcherhotel De Wageningsche berg. Ook dat hotel is de moeite waard en het diner in het restaurant eveneens! Of er een engeltje over je tong piest...Verrukkelijk!

De verwachtingen voor vandaag waren slecht. Regen en onweer. Onweer vind ik thuis niet erg maar in een bos lopen terwijl er onweer op komst is vind ik echt niet leuk.
Achteraf viel het weer reuze mee maar we zijn niet aan een lange wandeling begonnen. Ach die wandeling doen we een volgende keer want we komen daar zeker nog eens terug.
Dus vanmorgen maar een rondje Botanische tuin gedaan. Deze tuin ligt naast het hotel en ook daar willen we nog eens terugkomen op een mooie voorjaarsochtend als iedereen nog slaapt. :)

Mooie vergezichten. Dit uitzicht hadden we ook vanuit ons hotel. De rivier die daar stroomt is de Neder-Rijn.

Dit moet toch echt wel het huis zijn van meneer de uil. We hebben nog even aangebeld maar hij deed niet open...

Dreigende luchten, af en toe een bui en ook zon. Helaas iets vroeger naar huis dan de bedoeling was maar al met al een geweldig weekend gehad! Op naar de volgende mooie wandeling.