Rondje Heemskerk

Vanmorgen wilde ik graag de zon weer eens op zien komen bij Waterberging Noorderveld in Heemskerk. José vond het ook leuk om me te gaan dus we gingen om kwart over vijf op pad. Helaas was het niet zo helder als we gehoopt hadden en het bleef dan ook best een tijd grijs. Die opkomende zon bleef dus mooi verstopt achter de wolken.
Wat een verschil met 26 sept vorig jaar. Toen zagen mijn foto's er echt heel anders uit.

Maar ondanks dat het grijs en somber was hebben we wel heerlijk gelopen. Het kan nu eenmaal niet altijd gaan zoals je wilt.

De temperatuur was heerlijk en op zondag zijn er zo vroeg gelukkig niet zoveel mensen zo gek om zo vroeg de deur uit te gaan. En het is echt het mooiste moment van de dag voor een wandeling...De sfeer, de geur, de stilte...Nou ja stilte...Het geluid van de vogels in dat gebied is oorverdovend.

Afrikaanse Lelie (Agapanthus)

Pimpelmees juv. ( Blue Tit)  (Cyanistes caeruleus)

Er zijn ook veel vogeltjes te horen tussen de knotwilgen. Regelmatig vliegt er een winterkoninkje uit die dan vervolgens snel in een andere dichte struik vliegt. In de verte horen we groenlingen en ontzettend veel spreeuwen.

We lopen langs een boerderij en zien in de boom in de voortuin een grote bonte specht zitten op de stam van de Catalpa. Doordat het door de grijze lucht nog steeds niet helemaal licht is geworden, krijg ik hem helaas niet mooi scherp.

Grote bonte specht ( Great spotted woodpecker)  (Dendrocopus major)

Verderop zitten veel meeuwen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er niet veel mee heb. Bovendien zijn ze zeer lastig te determineren. Meeuwen zien er de eerste jaren nl. ieder jaar anders uit. De onderste meeuw herkende ik wel meteen omdat iemand mij ooit eens heeft verteld dat een stormmeeuw een meeuw is die vriendelijk kijkt. Dat komt door zijn donkere kraaloogjes. De soorten zoals de bovenste meeuw vind ik altijd heel lastig te determineren. Maar ik heb net uitleg gekregen van iemand.

Heeft een meeuw (en dan hebben we het wel over een volwassen exemplaar) een rode vlek op de verdikking van de snavel dan kunnen het de volgende meeuwen zijn: mantelmeeuw, geelpootmeeuw of zilvermeeuw.

Heeft ie een donkergrijze rug dan is het een mantelmeeuw. Wanneer hij dan ook nog roze poten heeft de grote mantelmeeuw en wanneer hij gele poten heeft de kleine mantelmeeuw (zoals op de bovenste foto)

Heeft ie een lichtgrijze rug met roze poten dan is het een zilvermeeuw

Heeft ie een lichtgrijze rug met gele poten dan is het een geelpootmug.

Lastig hè? En dan zijn er nog veel meer soorten maar die hebben in ieder geval niet zo'n rode vlek op de verdikking van de snavel.

Kleine mantelmeeuw (Lesser Black-backed Gull) (Larus graellsii)

Stormmeeuw (Common Gull) (Larus canus)

Dan komen we verderop de lepelaar tegen. Die is tenminste makkelijk te herkennen met z'n bijzondere lepelvormige snavel. Leuk om hem steeds vaker tegen te komen.

Lepelaar (Eurasian Spoonbill) (Ploatalea leucorodia)

Opvallend is ook dat er enorm veel hazen in het weiland lopen.

Haas

In de sloot staat een jonge meerkoet met zijn grote onhandig lijkende gelobde tenen.

Meerkoet juv. (Coot) (Fulica atra)

Bij de plas aangekomen zie ik een nieuwe soort die ik nog niet eerder gefotografeerd heb. De Casarca. Ze komen hier oorspronkelijk niet vandaan maar dat geldt ook voor de nijlganzen en halsbandparkieten en die zijn hier inmiddels ook al tientallen jaren te vinden.

Casarca (Ruddy Shellduck) (Tadorna ferruginea)

Op de plas zijn ook mooie waterlelies te zien. Deze sluiten zich 's nachts en openen zich overdag.

Ik had op waarnemingen gezien dat er een aantal soorten in dit gebied gesignaleerd zijn die ik nog niet op de foto heb kunnen zetten. Zoals de bosruiter en de zwarte ruiter. Helaas vandaag heb ik ze niet gezien. Maar ach, ik kan door de Casarca toch weer een soort afvinken.

Vorige keer heb ik hier al kemphanen mogen zien en die zitten er nog steeds. Alleen zijn het er nu meer maar helaas zitten ze wel te ver weg. Het is een prachtig gebied maar het is wel jammer dat de vogels er veel te ver weg zitten.

Kemphaan ( Ruff) (Calidris pugnax)

Terwijl ik naar de overkant van het water sta te turen valt mijn oog op een daas. Vorig jaar in Drenthe ben ik helemaal lek geprikt door die beesten. Ze prikken zelfs door je kleren heen.

Daas

Lantaarntje ♀

We besluiten nog heel even een kijkje te nemen bij landgoed Marquette.

Landgoed Marquette

Er fladderen daar opvallend veel vlinders maar een mooie foto lukte niet vandaag.
Een hommeltje bleef wel even zitten. Volgende keer als ik daar naartoe ga zal ik ook mijn andere camera meenemen zodat ik wat close-up foto's kan maken.

Gewone koekoekshommel op een Klis

Al met al zijn we toch weer langer onderweg geweest dan eigenlijk de bedoeling was.
Morgen gaat de reis naar de Achterhoek. Hopelijk kunnen we in Lochem en omgeving wat moois scoren.