zaterdag 11 oktober 2014

Burlende herten in de AWD

Afgelopen zondag 5 oktober met José weer naar de Amsterdamse Waterleidingduinen geweest met 3 wensen: De ijsvogel zien, de herten horen burlen en een vos waarnemen...en van de eerste en de laatste graag nog een foto kunnen maken ook.
We weten dat we daar niet na zonsondergang mogen vertoeven maar soms is het leuk en vooral spannend om iets te doen wat niet mag. We waren daar (ingang Zandvoortselaan) dus tussen 17.00 en 17.30. Het weer was goed al waren soms de luchten erg dreigend...maarja dat kan ook mooie plaatjes opleveren
Ik heb die avond dan ook veel luchten gefotografeerd. We liepen voorbij het water van het pad af, want dat mag in de AWD tussen de bomen door heel voorzichtig om zo weinig mogelijk geluid te maken. Tussen de bomen door turend richting het water met de hoop een ijsvogel te kunnen waarnemen...We herkennen inmiddels het geluid en weten dat ie in de buurt is. José, mijn vriendin spot hem als eerste. Op de tak waar hij de middag daarvoor ook al te zien was. Helaas bleef hij maar heel even zitten, dus ik kon helaas geen foto maken. We zijn nog een tijdje stil blijven staan in de hoop dat ie nog een keer terug kwam. Maar helaas, we hebben nog een keer een koppeltje voorbij zien vliegen en hem nog een paar keer heel vluchtig gespot maar een foto maken dat lukte echt niet,
We zijn maar doorgelopen en verder over het verharde pad gelopen richting de plek waar de vosjes vaak vertoeven.
Er wordt volop geburld en regelmatig hoor je tegen elkaar kletteren van de geweien.
Ook laten de mannen zich regelmatig zien. Het lijkt soms wel of ze met trots willen laten zien hoe imposant ze zijn.
Tegen de tijd dat we bij de 'vossenplek' aankomen zien we de laatste zonnestralen nog tussen de bomen door.
De specht heeft het druk en een vos schiet snel de bosjes in. We kijken over het water of we heel toevallig nog een late ijsvogel zien. Hij wordt hier vaak gespot en er zijn zelfs hele creatieve vogel- en natuurliefhebbers bezig geweest om vogelkijkwanden te maken. Helaas, ook hier gaat er geen foto gemaakt worden van dat mooie blauwe vogeltje. Maar wel van een vosje....Een beetje ver weg maar wat is hij of zij mooi zeg...Mooie zwarte oortjes en een zwarte rand langs zijn staart. echt een prachtbeest!
Ik maak wat foto's en tuur door mijn verrekijker.
Het wordt tijd om terug te gaan want het zal nu snel donker worden. Het burlen neemt steeds meer toe en je hebt helemaal niet zoveel fantasie nodig om te denken dat dit geluid ook van een leeuw zou kunnen zijn. Maar gelukkig is dat niet zo.
De weg terug is nog een km of 3 en we lopen niet snel want eigenlijk vinden we het best spannend om het een keer mee te maken. Af en toe stoppen we om 2 vechtende herten te bewonderen. Die prachtige geweien die ze straks weer kwijt raken.
José ziet nog een vos maar helaas voordat de camera scherp gesteld is is hij tussen de bosjes verdwenen. De lucht kleurt rood en is prachtig! Nog even en dan is het helemaal donker.
We moeten nog een kleine km denk ik als ik mijn camera opberg. Het heeft geen zin meer want er is niks meer te zien....Nu maar genieten nog van de geluiden en het is best spannend. Staat daar nou een groot hert voor ons of niet? We gniffelen wat en opeens horen we veel geritsel naast ons vlakbij in de struiken.....José grijpt mijn arm vast en meteen daarna het geluid van een burlend hert dat echt niet verder dan 5 meter bij ons vandaan is....Dat was best even schrikken maar wel fantastisch om een keer te ervaren. Dit is zo mooi en eigenlijk zou iedereen dit mee moeten maken. Maar aan de andere kant is het ook fijn dat veel mensen dit niet weten want anders zou het er zeker weten veel drukker zijn. Onze wensen zijn vervuld...de ijsvogels gezien, één keer zelfs met z'n tweeën, volop de herten horen burlen en 3 vossen....Een succesvolle wandeling dus. Op naar de volgende keer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten